Rynek w Jeleniej Górze

Jelenia Góra leżała zawsze na szlaku moich wycieczek w Sudety Zachodnie. Tu przesiadałem się w autobus wiozący mnie do miejscowości położonych u podnóża Karkonoszy, czy Gór Izerskich, tu też wsiadałem w autobus powrotny do domu. Przyjemnie patrzeć, jak miasto zmieniło się w ostatnich latach, jak wypiękniało...


Na zdjęciu jeleniogórski rynek nocą...

Sony A-100, MAF 28-135/4-4,5, ISO 200, 28 mm, f/5,6, 6 s, priorytet przysłony

Jurajskie rytmy

Jura Krakowsko-Czestochowska, to jeden z najpiękniejszych zakątków Polski. Region nabiera szczególnie pięknych barw jesienią... Czy w szarościach można pokazać piękno jesiennej Jury?
Zdjęcia z Mirowskich Skał między Mirowem, a Bobolicami...

Sony A-700, MAF 28-135/4-4,5, ISO 200, priorytet przysłony

Schody do...

Schody do... nieba?

Sony NEX-5, SEL 18-55/3,5-5,6, ISO 1600, 18 mm, f/3,5, 1/6 s, -2EV, priorytet przysłony

Wiedeński zaułek

Wędrując po Wiedniu warto skręcić w boczne uliczki i uciec od tłumu turystów... Można trafić w takie spokojne miejsca, jak to na zdjęciu


Sony A-700, SAL 16-105/3,5-5,6, ISO 200, priorytet przysłony

Dubrownik - jeszcze raz

Sony A-100, z obiektywem MAF 28-135/4-4,5, priorytet przysłony
Dubrownik w latach 1944-1991 po wyzwoleniu przez partyzantów z okupacji niemieckiej znalazł się w Jugosławii, a po jej rozpadzie, od 25 czerwca 1991 r. w niepodległej Chorwacji. Ciężkie czasy dla miasta nastały podczas oblężenia przez wojsko jugosłowiańskie (złożone z Serbów i Czarnogórców) od 19 lipca 1991 r. do stycznia 1992 r. Do dziś widać zniszczenia wojenne, choć miasto odzyskało blask i znów przyciąga turystów z całego świata. Jeszcze kilka zdjęć z Dobrownika.







Dubrownik

Dubrownik (chorw. Dubrovnik) noszący do 1909 r. nazwę Ragusa to chyba najlepiej znane miasto Chorwacji poza stolicą - Zagrzebiem. Zostało założone w VII w. jako Ragusium (Ragusa) przez rzymskich zesłańców. W kolejnych wiekach ścierały się tu wpływy słowiańskie, romańskie i germańskie, węgierskie i osmańskie nadając miastu specyficzny koloryt. Przepiękna starówka została wpisana na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO. Zachwyt wzbudza dawny układ urbanistyczny miasta z XIII-XVII w. murami miejskimi o wysokości do 25 m i szerokości do 6 m szerokości.



Sony A-100, z obiektywem MAF 28-135/4-4,5, ISO 100, priorytet przysłony


Spacerkiem po Dalmacji (Szybenik, Primoszten i Trogir)

Powoli zbliżają się wakacje. Chorwacja to jeden z ulubionych kierunków wyjazdowych Polaków. I ja tam byłem, wino i rakiję piłem, miasta zwiedzałem i kilka pokazałem, a w zasadzie pokazuję w wieczornej
scenerii.

Szybenik (chorw. Šibenik) piękne i pełne zabytków miasto w środkowej Dalmacji, położone nad ujściem rzeki Krka do Morza Adriatyckiego. Jest to najstarsze rdzennie chorwackie miasto na wschodnim wybrzeżu Adriatyku. Nigdy nie poddało się Imperium Osmańskiemu, długo również opierało się Wenecji. Nad piękną, pełną zabytków starówką góruje XVII w. forteca św. Jana i Šubićevaca.


Primoszten (chorw. Primošten) leży na półwyspie między zatokami Raduca i Primosten. Miasto z zabytkową starówką, portem, pięknie położone i chronione przed północnymi wiatrami jest jednym z najładniejszych kurortów nad Morzem Adriatyckim.





Trogir położony w srodkowej Dalmacji został założony w III wieku p.n.e. przez greckich kolonistów z wyspy Issa (dzisiejszy Vis) pod nazwą Tragurion (Kozia Wieś). Znajdował się pod panowaniem Rzymian, Węgrów, Saracenów i Wenecjan. Przepiękna starówka Trogiru wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.



Zdjęcia Sony A-100 z obiektywem SAL 18-55/3,5-5,6

Polskie drogi

Chyba nie pokazywałem jeszcze zdjęć z mojego "nieustającego" projektu Polskie drogi.... Pierwsza z dróg - sfotografowana w zimie gdzieś pod Toruniem, druga zaś, to okolice Opyp k. Grodziska Mazowieckiego


Sony A-100 i A-700, z obiektywem MAF 28-135/4-4,5, priorytet przysłony

Alegorie kontynentów (Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu)

Na placu Marii Teresy w Wiedniu zlokalizowane są dwa symetryczne, ustawione naprzeciw siebie budynki w stylu w renesansu zbudowane w latach 1872-1881 przez Gotrfrieda Sempera i Karla von Hasenauera. Mieszczą się w nich: Muzeum Historii Naturalnej (Naturhistorisches Museum) i Muzeum Historii Sztuk Pięknych (Kunsthistorisches Museum). W pierwszym z nich znajdują się zbiory przyrodnicze - jedne z największych na świecie. Kolekcja została ufundowana przed 250 laty przez cesarza Franciszka I Lotaryńskiego. Ciekawy jest również sam budynek ozdobiony alegoriami kontynentów.

Sony A700 z obiektywem SAL 16-105/3,5-5,6, ISO 400, 105 mm, f/8, 1/50 s, +0,7EV, priorytet przysłony


Wiedeńskie fontanny

Fontanna Neptuna w ogrodach Pałacu Schönbrunn
Fontanna została wzniesiona na życzenie Marii Teresy Habsburg w 1780 r. Jest usytuowana w głównej osi widokowej między pałacem i glorietą zamykając ogród francuski znajdujący się na niższym poziomie. Pierwotne plany fontanny musiały ulec zmianie, gdy okazało się, że nie ma możliwości dostarczenia tak ogromnej ilości wody. Autorem fontanny jest  Johann Ferdinand Hetzendorf von Hohenberg, figury z białego, włoskiego marmuru wykonał zaś Johann Christian Wilhelm Beyer.  Fontanna składa się z dużego basenu, który kończy łukowaty mur oporowy. W środku znajduje się ozdobna skalna grota, nad nią bóg morza Neptun stojący w muszli, wsparty o trójząb. Po jego prawej stronie klęczy nereida Tetyda błagająca o życzliwość Neptuna w czasie morskiej podróży jej syna Achillesa do Troi. Po lewej stronie u stóp Neptuna siedzi nimfa z rogiem obfitości symbolizująca bogactwo mórz. Figury są większe niż postacie ludzkie i akcentują dodatkowo przejście na wzgórze znajdujące się za fontanną.

Fontanna w ogrodach Pałacu Belweder
Założenia pałacowo-ogrodowe z XVIII w. są autorstwa architekta Johanna Lucasa von Hildebrandt. Składają się na nie 2 budynki powstałe na zlecenie księcia Eugeniusza Sabaudzkiego, rozdzielone ogrodem w stylu francuskim i ozdobionym szeregiem posągów sfinksów oraz innych postaci z mitologii. Belweder Górny był przeznaczony  na bankiety i uroczystości, Belweder Dolny pełnił funkcję letniej rezydencji. Między nimi znajduje się fontanna zdobiona figurkami nimf i amorów. Misa fontanny podtrzymywana jest przez nimfy wodne.


Źródło informacji: wikipedia.pl.

Sony A-700 z obiektywem 16-105/3,5-5,6, ISO 200, priorytet przysłony

Między niebem a ziemią

Jak na lotni zawieszony
Sony A700 + MAF 70-210/4, ISO 200,
150 mm, f/8 1/250 s, priorytet przysłony

Andrzej Zaucha

Ty się śmiejesz z moich marzeń, 
chcesz na ziemi mocno stać 
A ja z głową w chmurach łażę 
i nie umiem asem grać, 
I nie umiem asem grać, hmm. 

Jak na lotni zawieszony 
płynę hen w dalekie strony 
I przed ludźmi jak najdalej uciec chcę 
Z dala widzę jak na dłoni, 
że twój świat donikąd goni 
I w niepamięć wciąż zamienia każdy dzień. 

Ty na wszystko znajdziesz sposób, 
mówiąc prościej: umiesz żyć. 
A ja już nie chcę kusić losu, 
wolę własną drogą iść. 
Własną drogą, wolę iść. 


Luksja - żółw czerwonolicy

Portret Luksji
Sony A-700 z obiektywem Tokina 80-200/2,8, ISO 1600, 130 mm, f/4, 1/10 s, priorytet przysłony

Nad pięknym modrym Dunajem


Nad pięknym modrym Dunajem (An der schönen blauen Donau) to chyba najbardziej znany z walców autorstwa Johanna Straussa II. Został skomponowany w 1867 r. na zamówienie Wiedeńskiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego. Miał być wykonany po raz pierwszy na karnawałowym koncercie Towarzystwa. Strauss, który przedtem nigdy nie komponował na chór zgodził pod warunkiem, że słowa powstaną dopiero po powstaniu walca. Tytuł walca nawiązywał do wiersza o Dunaju w Baja na Węgrzech, mieście rodzinnym poety Karla Becka. Później Franz von Gernerth napisał nowy, bardziej "oficjalny" tekst pieśni. Premierowe wykonanie chóralne w dniu 15 lutego 1867 r. spotkało się z dość chłodnym przyjęciem. Popularność walc zyskał dopiero w wersji instrumentalnej, a pierwsze takie wykonanie miało miejsce 18 lutego 1867 roku, pod dyrekcją samego kompozytora.

Źródło: Wikipedia.pl

Na zdjęciu pomnik Johanna Straussa II w Wiedniu autorstwa secesyjnego rzeźbiarza Edmunda von Hellmera

Sony A-100 z obiektywem SAL 16-105/3,5-5,6, ISO 200

Gawron

Usiadł gawron na gałęzi...













Sony A-700, z obiektywem MAF 100-400/5,6-6,7 APO, ISO 400, 280 mm, f/7,1, 1/80 s, priorytet przysłony

Kasztany

Kasztany (fragment)

- Jan Lech Kurek

 Spójrz, aleje znów zakwitły kasztanami, 
Bielą kwiatów rozświetlając jasną zieleń, 
Tak jak wtedy, gdy miłością kołysani, 
Poczuliśmy, co jest w życiu naszym celem.




Sony NEX-5 z obiektywem Yashica Auto Yashinon DS-M 50 mm f/1.4, ISO 200, f/11, 1/20 s, tryb manualny

Już szumią kasztany

Już szumią kasztany (fragment)
- Magda Umer

Już szumią kasztany i pachnie już wiosna 
Pamiętaj kochany by jakąś radosną 
By jakąś radosną na wiosnę mieć minę 
I wiosnę przywitać jak ładną dziewczynę






Sony NEX-5 z obiektywem Yashica Auto Yashinon 50 mm f/1.4, ISO 200, f/4, 1/60 s, -0,3EV, tryb manualny

Wiedeński fiakier

Nazwa fiaker (fiakr) pochodzi od gospody pod św. Fiakriuszem w Paryżu, gdzie w latach 40. XVII w., znajdowało się biuro wynajmu powozów. Fiakr (fiakier), czyli dorożka, to pierwowzór dzisiejszej taksówki. To lekki 1- lub 2-konny pojazd wyposażony w składany dach nad tylną (pasażerską) częścią. Przednie siedzenie zwane kozłem, zazwyczaj odkryte jest przeznaczone dla powożącego (fiakra).
Fiakry dzisiaj są atrakcją turystyczną w wielu europejskich miastach. Podróżując dorożką można w niespiesznym tempie zwiedzać stare miasto w Krakowie, Warszawie, czy Wiedniu.

Na zdjęciu fiakier na placu przed Hofburgiem w Wiedniu. 

Sony A-700, z obiektywem MAF 100-400/5,6-6,8 APO, ISO 200, 300 mm, f/6,3, 1/125 s, priorytet przysłony

Wiosenne opary...

Haiku jeziorne 
*
Chłodny poranek 
Jezioro pomarszczone 
Szelest sitowia.






Sony A-100, MAF 28-135/4-4,5, ISO 100, 50 mm, f/5,6, 1/125 s, -0,7 EV, priorytet przysłony

Schwarzenbergplatz w Wiedniu


Schwarzenbergplatz to jeden z głównych placów w Wiedniu. Został tak nazwany na cześć feldmarszałka Karola Filipa, księcia Schwarzenberg, jednego z dowódców wojsk austriackich podczas wojen napoleońskich. Znajduje się tu duży pomnik konny księcia, ale dominującym punktem placu jest Hochstrahlbrunnen - fontanna z 1873 r i monumentalny pomnik żołnierza radzieckiego.





Sony A-700 z obiektywem SAL 16-105/3,5-5,6, ISO 200, 55 mm, f/8, 1/250 s, +0,7EV, priorytet przysłony

Traiskirchen i Thermenregion

Winiarnia w Treiskirchen
Traiskirchen, leży w regionie zwanym Thermenregion. To młody region winiarski, który powstał w roku 1985, gdy wcześniejsze regiony Gumpoldskirchen i Bad Vöslau zostały połączone w jeden. Pierwsze ślady uprawy winorośli w Austrii datowane są na lata około 700 p.n.e., jednakże systematyczna uprawa wina związana jest z przybyciem legionów Rzymskich. Rozkwit kultury winiarskiej rozpoczął się wraz z przeniesieniem stolicy Cesarstwa Niemiecko-Rzymskiego do Wiednia. Na przełomie dziejów Habsburgowie udanie eksportowali szczepy winorośli na całe terytorium cesarskie. Po rozpadzie monarchii Habsburskiej, swego czasu największego producenta wina na świecie, powierzchnia upraw mocno się skurczyła w skutek kryzysu gospodarczego. Po zakończeniu II. wojny światowej nastąpił powolny rozwój winiarstwa w Austri.
Na terenie rozciągającym się od Wiednia do Baden dojrzewają lokalne winorośla, takie jak Zierfandler (zwane także Spätrot) i Rotgipfler. Traiskirchen jest miastem skąd pochodzą klasyczne wina białe tego regionu. Podróże po tym winnym regionie można kontynuować wzdłuż wodociągu doprowadzającego wodę pitną z Alp do stolicy Austrii, na tzw. Weinstrasse (drodze wina).


Kolumna morowa w Traiskirchen

W drugiej połowie XVI w., po Soborze Trydenckim w krajach Monarchii Habsburskiej (Austria, Czechy Węgry) rozpowszechniło się stawianie kolumn morowych (niem. Pestsäule). Były to wolno stojące słupy, obeliski bądź piramidy, wsparte na cokole, zdobione licznymi figurami świętych lub alegorycznymi. Często były to kolumny Trójcy Przenajświętszej lub kolumny maryjne. 


Na zdjęciu kolumna morowa w Traiskirchen w Austrii z 1713 r.

Sony A-700 z obiektywem SAL 16-105/3,5-5,6, ISO 200, 35 mm, f/5,6, 1/500 s, priorytet przysłony



Zułki Mikulova

 Jedna z bram między rynkiem a zamkiem


Uliczka przy Kościele św. Anny
Sony A-700 z obiektywem SAL 16-105/3,5-5,6, ISO 200, priorytet przysłony, filtr polaryzacyjny

Kozia i Święta Góra w Mikulowie

Nad Mikulowem górują trzy wzniesienia. Na jednym znajduje się zamek, drugie to Kozia Góra, a trzecie - Święta Góra. Na Koziej Górze znajdują się ruiny baszty strzelniczej z XV w., która była częścią miejskich fortyfikacji. Z góry mamy rozległy widok na miasto oraz Szczyty Palavskie. Charakterystycznym miejscem jest też Święta Góra z widocznymi białymi murami kaplicy. Wzdłuż drogi na szczyt wybudowano kaplice pasyjne, składające się na Drogę Krzyżową z bardzo ekspresyjnymi wczesnobarokowymi rzeźbami. W pierwszą niedzielę września, na Świętą Górę rusza pielgrzymka z figurą Czarnej Madonny Loretańskiej.

Sony A-700 + SAL 16-105/3,5-5,6, ISO 200, 60 i 85 mm, f/9 i f/11, 1/160 i 1/200 s, priorytet przysłony

Mikulov

Zamek w Mikulowie
Położony na Południowych Morawach Mikulow zazwyczaj mija się w drodze do Chorwacji, czy do Wiednia. Warto jednak zatrzymać się w nim, choćby na chwilę, bo to jedno z najpiękniejszych miast Czech. Trzeba wspiąć się do zamku, który góruje nad miastem, czy na Kozią Górkę do ruin baszty - pozostałości murów miejskich, pospacerować po uroczych uliczkach, usiąść przy rynku i skosztować miejscowych specjałów, a w upały schować się w chłodnych murach wiekowych kościołów. 
Zatrzymując się na dłużej na pewno warto spróbować miejscowych win - pełnych słońca i smaku zrodzonego na wapiennym podłożu. Cały region, zwany Ogrodami Europy słynie właśnie z wina i wspaniałych pałaców Lichtensteinów. Więcej o Mikulowie i całym regionie można poczytać na tej stronie. 

Zamek w Mikulowie
Widok na miasto z Koziej Górki


Rynek ze Słupem Morowym, kościół św. Anny
z grobowcem  Dichtensteinów, a w tle  Święta Góra

Brama św. Michała w Hofburgu

Do roku 1918 Hofburg był centrum olbrzymiego imperium Cesarstwa Austro-Węgier. Dzisiaj wiedeński Hofburg jest siedzibą austriackiego prezydenta. Kompleks pałacowy zajmuje powierzchnię 240 000 m 2 i choć budowany był przez wieki to utrzymany jest w dominującym stylu barokowym i klasycystycznym. Składa się na niego 18 skrzydeł, 19 dziedzińców, 2 600 pomieszczeń, m.in.: Stary Pałac (Alte Burg), Pałac Amelii (Amalienburg), Skrzydło Leopolda i Kancelaria Cesarska, Michaelertor (Brama św. Michała), Michaelertrakt (Skrzydło św. Michała), Reichskanzleitrakt, Winterreitschule,  Stallburg (Stajnie), Prunksaaltrakt (Skrzydło Reprezentacyjne), Redutensäle (Skrzydło Balowe) z Augustinertrakt (Skrzydło Augustiańskie), Josefplatz oraz Neue Burg (Nowy Hofburg) zwrócony na Heldenplatz. 

Na zdjęciu wejście do pałacu umieszczone w Michaelertor (Bramie św. Michała) z imponującą kopułą o wysokości 50 m

Sony A-700, z obiektywem Samyang 8/3,5 FishEye, ISO 400, 1/30 s, f/8

Lednicki minaret

Sony A-700 + MAF 100-400/5,6-6,7 APO,
ISO 200, 100 mm, f/11, 1/200 s,
priorytet przysłony 

Ziemie na pograniczu Moraw i Austrii przez 600 lat należały do Lichtensteinów. Jeden z najpotężniejszych rodów ówczesnej Europy wybudował potężne i piękne zamki w Lednicach i Valticach otoczone wspaniałymi ogrodami francuskimi i przepięknymi parkami angielskimi. W ogrody i parki wkomponowano szereg budowli, z których najoryginalniejszy jest minaret w parku lednickim. Jego budowę  rozpoczęto w 1797 roku. W centrum budynku jest wieża, o wysokości prawie 60 m, na którą prowadzą 302 schody. Na pierwszym piętrze znajdują się sale, w których Lichtensteinowie trzymali kolekcję orientalnych pamiątek. Według legend minaret powstał na złość wasalom, którzy nie mogli porozumieć się w sprawie budowy kościoła. Lichtenstein, by pokazać swoją władzę, nakazał wybudować meczet z minaretem, na miejscu, na którym miał stanąć kościół.


Żródło: http://www.zamek-lednice.info/en/lednice-castle.php
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...