WuKaDka

W 20-leciu międzywojennym Grodzisk zyskał dodatkowe połączenie z Warszawą drugą linią kolejową. W 1927 r. do miasta dotarły pierwsze pociągi Elektrycznej Kolei Dojazdowej (EKD). W ówczesnych latach była to pierwsza normalnotorowa elektryczna kolej w Polsce. Budowę zaczęto od Komorowa prowadząc ją równocześnie w kierunku Warszawy i Grodziska Mazowieckiego. Przy budowie linii wykorzystano najnowocześniejsze wówczas rozwiązania techniczne. Wagony zakupione w Anglii rozwijały prędkość 70 km/h, a urządzenia automatycznej sygnalizacji świetlnej sprowadzono ze Szwecji.
W 1932 r. zbudowano odcinek miejski linii od obecnej stacji Grodzisk Mazowiecki Radońska do stacji Grodzisk Mazowiecki PKP. Końcowa stacja kolejki znajdowała się w miejscu dzisiejszego przystanku PKS przy dworcu kolejowym. W roku 1936 zbudowano odgałęzienia z Podkowy Leśnej Zachodniej do Milanówka (Dworzec PKP).
W 1951 r. upaństwowiona firma zmieniła nazwę na Warszawską Kolej Dojazdową (WKD).
W połowie lat 50. XX w. rozpoczęto stopniową likwidację odcinków miejskich. W 1965 r. skrócono linię do obecnej stacji Grodzisk Mazowiecki Radońska, a w Milanówku do przystanku osobowego Milanówek Graniczna (1972 r.).
11 grudnia 2002 r. Warszawska Kolej Dojazdowa (już jako spółka samorządowa) powołała Izbę Tradycji EKD/WKD w Grodzisku Mazowieckim, przy końcowej stacji Grodzisk Mazowiecki Radońska.

Na zdjęciu pociągi WKD na bocznicy w Grodzisku Mazowieckim

 Źródła informacji: Strona internetowa WKD i Przewodnik po Warszawie do 1944 r.