Pod koniec XIX w. Grodzisk pozbawiony ukazem carskim praw miejskich i po parcelacji majątku hr. Skarbka (1881 r.) zaczął rozwijać się jako ośrodek uzdrowiskowy i letniskowy. Na gruntach folwarku Jordanowice zaczęto budować domy letniskowe. Przyczyniło się do tego również uruchomienie w 1884 r. zakładu wodoleczniczego oraz łatwy dostęp koleją z Warszawy. W 1890 r. w Grodzisku było już 18 domów zbudowanych specjalnie dla kuracjuszy. Skupiały się one w okolicach sanatorium, wzdłuż dwóch ulic, tzw. Małych i Wielkich Letniaków (obecne ulice Kilińskiego i Kościuszki). Do dzisiaj potocznie nazywa się tę część miasta "letniakam". Znajdują się tu między innymi Willa "Niespodzianka", czy budynki byłego Zakładu Hydropatycznego.
"Letniaki" zachowały charakter willowy również w czasach uprzemysłowienia, kiedy zbudowano tu kilka pięknych murowanych willi i domów mieszczańskich. Budynki, przeważnie z lat 30. XX w zachowały się w różnym stanie. Niektóre z nich już się sypią...
Zdjęcia budynków (od góry) przy ul. Kilińskiego 74, 32a i 30 wykonane Minoltą Dynax 700si z obiektywem MAF 24/2,8 na filmie Ilford XP2 super 400. Negatyw wywołany w procesie C41 i skanowany Minoltą DualScanII
Źródło informacji: Mariola Pytlak, 2007, Zarys rozwoju budownictwa mieszkaniowego w Grodzisku Mazowieckim w latach 1945–1970. Rocznik Żyrardowski, t. V s. 335-372.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz